چرا برخی در رابطه باز هم تنها میمانند؟
احساس تنهایی در یک رابطه عاشقانه، تجربهای دردناک و ناامیدکننده است. در حالی که هدف اصلی یک رابطه، ایجاد صمیمیت، حمایت و احساس تعلق است، اما گاهی اوقات، یکی از طرفین با وجود حضور فیزیکی شریک زندگیاش، همچنان احساس تنهایی و بیکسی میکند. دلایل متعددی میتواند در این احساس نقش داشته باشد. در این مقاله، به ۱۵ نکتهای میپردازیم که میتوانند توضیح دهند چرا این احساس در برخی روابط به وجود میآید:
- ✅
عدم صمیمیت عاطفی:
گفتگوهای سطحی و عدم به اشتراک گذاشتن احساسات و افکار عمیق، باعث ایجاد فاصله عاطفی میشود. - ✅
مشکلات در برقراری ارتباط موثر:
عدم توانایی در بیان نیازها و خواستهها و یا عدم گوش دادن فعالانه به طرف مقابل. - ✅
عدم همدلی:
ناتوانی در درک احساسات و دیدگاههای شریک زندگی.
- ✅
عدم حمایت عاطفی:
نبودن در کنار هم در مواقع سختی و چالشها. - ✅
توقعهای غیرواقعی:
داشتن انتظارات بیش از حد و غیرمنطقی از طرف مقابل. - ✅
عدم قدردانی:
نادیده گرفتن تلاشها و زحمات طرف مقابل و عدم ابراز قدردانی.
- ✅
مقایسه رابطه با دیگران:
مقایسه مداوم رابطه خود با روابط دیگران و تمرکز بر کمبودها. - ✅
وجود مشکلات حل نشده:
انباشته شدن مشکلات و عدم تلاش برای حل و فصل آنها. - ✅
تفاوت در سبک دلبستگی:
داشتن سبکهای دلبستگی متفاوت (مثلا یک طرف مضطرب و طرف دیگر اجتنابی) که منجر به سوء تفاهم و نارضایتی میشود. - ✅
فقدان زمان با کیفیت:
گذراندن زمان در کنار هم بدون تمرکز و توجه کامل به یکدیگر. - ✅
اختلافات اساسی در ارزشها و اهداف:
داشتن دیدگاههای متضاد در مورد مسائل مهم زندگی. - ✅
کنترل و سلطه:
تلاش برای کنترل رفتار و تصمیمات طرف مقابل. - ✅
بیتوجهی به نیازهای عاطفی:
عدم توجه به نیازهای عاطفی طرف مقابل و بیاهمیت دانستن آنها. - ✅
ترس از آسیبپذیری:
عدم تمایل به باز کردن قلب و نشان دادن آسیبپذیری به دلیل ترس از طرد شدن یا سوء استفاده. - ✅
وجود الگوهای رفتاری مخرب:
تکرار الگوهای رفتاری مخرب و آسیبزا که باعث ایجاد فاصله و رنجش میشود.
این عوامل میتوانند به تدریج یک رابطه را از بین ببرند و باعث شوند یکی از طرفین (یا هر دو) احساس تنهایی و بیکسی کند. شناخت این عوامل، اولین قدم برای ایجاد تغییر و بهبود رابطه است. مهم است به یاد داشته باشیم که هیچ رابطهای کامل نیست و همه روابط با چالشهایی روبرو میشوند. اما با تلاش، صداقت و تعهد به رشد و بهبود، میتوان بر این چالشها غلبه کرد و یک رابطه سالم و رضایتبخش ایجاد کرد.
چرا در بعضی روابط عاشقانه، یکی از طرفین احساس بیکسی میکند؟
1. انتظارات غیرواقعی:
یکی از بزرگترین دلایل احساس تنهایی در یک رابطه، داشتن انتظارات غیرواقعی از شریک زندگی است.این انتظارات میتواند شامل این باشد که طرف مقابل همیشه باید در دسترس باشد، همیشه باید درک کند، یا همیشه باید نیازهای شما را برآورده کند.وقتی انتظارات شما فراتر از تواناییها یا تمایلات طرف مقابل باشد، ناامیدی و احساس تنهایی به وجود میآید.به جای تمرکز بر اینکه چه انتظاراتی دارید، بر روی این تمرکز کنید که چطور میتوانید رابطهای بر پایه احترام و درک متقابل بسازید.انتظارات خود را بررسی کنید و ببینید آیا منطقی و قابل دستیابی هستند یا خیر.
با شریک زندگی خود در مورد این انتظارات صحبت کنید و به یک درک مشترک برسید.
به خاطر داشته باشید که رابطه یک خیابان دو طرفه است و هر دو طرف باید برای رسیدن به یک تعادل تلاش کنند.به جای اینکه انتظار داشته باشید شریک زندگی شما تمام نیازهای شما را برآورده کند، راههای دیگری برای برآورده کردن این نیازها پیدا کنید.دوستانی داشته باشید، سرگرمیهایی را دنبال کنید و به خودتان اهمیت بدهید.
2. عدم صمیمیت عاطفی:
صمیمیت عاطفی، قلب یک رابطه عاشقانه است.وقتی این صمیمیت وجود نداشته باشد، حتی اگر از نظر فیزیکی در کنار هم باشید، احساس تنهایی خواهید کرد.صمیمیت عاطفی یعنی توانایی به اشتراک گذاشتن احساسات، افکار و ترسهای خود با طرف مقابل، بدون ترس از قضاوت یا طرد شدن.اگر در رابطهتان احساس میکنید نمیتوانید با شریک زندگی خود صادق و روراست باشید، این میتواند نشانهای از کمبود صمیمیت عاطفی باشد.به دنبال راههایی برای افزایش صمیمیت عاطفی در رابطهتان باشید.با هم صحبت کنید، به حرفهای هم گوش دهید و سعی کنید همدیگر را درک کنید.
نوشتن نامه، انجام فعالیتهای مشترک و گذراندن وقت با کیفیت با هم، میتواند به تقویت صمیمیت عاطفی کمک کند.
اگر در برقراری صمیمیت عاطفی مشکل دارید، از یک مشاور کمک بگیرید.یک مشاور میتواند به شما و شریک زندگیتان کمک کند تا مهارتهای ارتباطی خود را بهبود بخشید.به خاطر داشته باشید که ایجاد صمیمیت عاطفی زمان میبرد و نیاز به تلاش و تعهد هر دو طرف دارد.
3. کمبود ارتباط:
ارتباط موثر، اساس هر رابطه موفقی است.وقتی ارتباط وجود نداشته باشد یا ضعیف باشد، سوء تفاهمها و نارضایتیها به وجود میآیند و احساس تنهایی در رابطه افزایش مییابد.ارتباط فقط صحبت کردن نیست، بلکه شامل گوش دادن فعال، همدلی و ابراز نیازها و احساسات به طور واضح و محترمانه است.
اگر در رابطهتان احساس میکنید حرفهایتان شنیده نمیشود یا اینکه نمیتوانید به راحتی با شریک زندگی خود صحبت کنید، این میتواند نشانهای از کمبود ارتباط باشد.به دنبال راههایی برای بهبود ارتباط در رابطهتان باشید.وقت بگذارید و با هم صحبت کنید، به حرفهای هم گوش دهید و سعی کنید همدیگر را درک کنید.
از جملات “من” استفاده کنید تا احساسات خود را بیان کنید، به جای اینکه شریک زندگی خود را سرزنش کنید.یاد بگیرید که چگونه به طور موثر با هم بحث کنید و اختلافات خود را حل کنید.به خاطر داشته باشید که هدف از بحث، برنده شدن نیست، بلکه رسیدن به یک راه حل مشترک است.اگر در برقراری ارتباط موثر مشکل دارید، از یک مشاور کمک بگیرید.یک مشاور میتواند به شما و شریک زندگیتان کمک کند تا مهارتهای ارتباطی خود را بهبود بخشید.
4. عدم قدردانی:
وقتی در یک رابطه قدردانی وجود نداشته باشد، طرف مقابل احساس میکند که تلاشهایش نادیده گرفته میشود و مورد قدردانی قرار نمیگیرد.ابراز قدردانی، یک راه ساده و موثر برای تقویت رابطه و افزایش احساس رضایت در طرف مقابل است.به شریک زندگی خود بگویید که قدر زحمات او را میدانید، از او تشکر کنید و به او نشان دهید که حضورش در زندگی شما چقدر مهم است.به جای تمرکز بر نقاط ضعف شریک زندگی خود، بر روی نقاط قوت او تمرکز کنید و آنها را تحسین کنید.یاد بگیرید که چگونه به طور منظم قدردانی خود را ابراز کنید، چه با کلمات و چه با اعمال.
به خاطر داشته باشید که قدردانی، یک سرمایه گذاری در رابطه است که بازدهی بسیار بالایی دارد.
اگر در ابراز قدردانی مشکل دارید، سعی کنید هر روز یک چیز مثبت در مورد شریک زندگی خود پیدا کنید و آن را به او بگویید.
5. ترس از صمیمیت:
بعضی از افراد به دلیل تجربیات گذشته خود، از صمیمیت میترسند. این ترس میتواند باعث شود که آنها از نظر عاطفی از شریک زندگی خود فاصله بگیرند و احساس تنهایی را در رابطه تجربه کنند. ترس از صمیمیت میتواند ناشی از تجربیات کودکی، روابط قبلی ناموفق یا آسیبهای روحی باشد. با شریک زندگی خود در مورد ترسهای خود صحبت کنید و به او بگویید که چرا در برقراری صمیمیت مشکل دارید. به خودتان زمان بدهید و به تدریج صمیمیت را در رابطهتان افزایش دهید. به خاطر داشته باشید که ایجاد یک رابطه صمیمی و امن، نیازمند اعتماد و آسیبپذیری است. سعی کنید هر روز یک گام کوچک به سوی صمیمیت بیشتر بردارید.
6. عدم استقلال فردی:
وقتی یکی از طرفین در رابطه، استقلال فردی خود را از دست میدهد و تمام هویت خود را در رابطه تعریف میکند، احساس وابستگی و تنهایی میتواند به وجود بیاید. به دنبال علایق و سرگرمیهای خود باشید و وقت خود را با افرادی که دوست دارید بگذرانید. به خودتان اجازه دهید تا مستقل از شریک زندگی خود تصمیم بگیرید و انتخاب کنید. اگر در حفظ استقلال فردی خود مشکل دارید، سعی کنید فعالیتهایی را پیدا کنید که از آنها لذت میبرید و به شما احساس ارزشمندی میدهند. به خاطر داشته باشید که شما یک فرد منحصر به فرد و با ارزش هستید، حتی بدون رابطه.
7. نیاز به تایید دائمی:
اگر دائماً به دنبال تایید شریک زندگی خود هستید و به او وابسته هستید تا احساس ارزشمندی کنید، این میتواند نشانهای از عدم اعتماد به نفس و احساس تنهایی در رابطه باشد. به جای اینکه به دنبال تایید خارجی باشید، سعی کنید اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و خودتان را دوست داشته باشید. روی نقاط قوت خود تمرکز کنید و دستاوردهای خود را جشن بگیرید. به خودتان اجازه دهید اشتباه کنید و از اشتباهات خود درس بگیرید. با خودتان مهربان باشید و خودتان را ببخشید. به دنبال راههایی برای افزایش عزت نفس خود باشید، مانند خواندن کتابهای خودیاری، شرکت در گروههای حمایتی یا مشاوره با یک درمانگر.
8. مقایسه رابطه با دیگران:
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، یک راه مطمئن برای ایجاد نارضایتی و احساس تنهایی است. هر رابطهای منحصر به فرد است و نباید انتظار داشته باشید که رابطه شما شبیه رابطه دیگران باشد. به جای مقایسه، بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و برای بهبود نقاط ضعف آن تلاش کنید. به جای اینکه به دنبال تقلید از دیگران باشید، سعی کنید رابطهای را بسازید که مناسب شما و شریک زندگیتان باشد. به خاطر داشته باشید که هیچ رابطهای کامل نیست و هر رابطهای با چالشهایی روبرو میشود. بر روی جنبههای مثبت رابطه خود تمرکز کنید و قدر آنها را بدانید.
9. عدم فعالیت مشترک:
اگر شما و شریک زندگیتان هیچ فعالیت مشترکی ندارید و وقت خود را جداگانه میگذرانید، این میتواند باعث ایجاد فاصله عاطفی و احساس تنهایی در رابطه شود. به دنبال فعالیتهایی باشید که هر دو از آنها لذت میبرید و وقت خود را با هم بگذرانید. این فعالیتها میتواند شامل تماشای فیلم، پیادهروی، آشپزی، سفر و غیره باشد. مهم این است که این فعالیتها فرصتی برای ارتباط و صمیمیت بیشتر بین شما فراهم کنند. اگر در پیدا کردن فعالیتهای مشترک مشکل دارید، با هم فکر کنید و لیستی از فعالیتهایی را تهیه کنید که هر دو به آنها علاقه دارید. به خاطر داشته باشید که گذراندن وقت با کیفیت با هم، یک سرمایه گذاری در رابطه است. سعی کنید هر هفته زمانی را برای انجام فعالیتهای مشترک اختصاص دهید.
10. مشکلات حل نشده:
مشکلات حل نشده، مانند سدی در برابر صمیمیت و ارتباط عمل میکنند و میتوانند باعث ایجاد احساس تنهایی در رابطه شوند. اگر مشکلات خود را نادیده بگیرید یا از حل آنها خودداری کنید، این مشکلات به مرور زمان بزرگتر میشوند و رابطه شما را تهدید میکنند. به جای نادیده گرفتن مشکلات، با آنها روبرو شوید و سعی کنید آنها را با هم حل کنید. به خاطر داشته باشید که یک رابطه سالم، رابطهای است که در آن هر دو طرف برای حل مشکلات خود تلاش میکنند. سعی کنید هر هفته زمانی را برای صحبت در مورد مشکلات رابطه خود اختصاص دهید.
11. عدم حمایت عاطفی:
در یک رابطه سالم، شما باید از حمایت عاطفی شریک زندگی خود برخوردار باشید. این حمایت شامل گوش دادن به حرفهای شما، همدلی با احساسات شما و حمایت از شما در مواقع سخت است. اگر در رابطهتان احساس میکنید حمایت عاطفی دریافت نمیکنید، این میتواند باعث ایجاد احساس تنهایی و بیارزشی شود. با شریک زندگی خود در مورد نیازهای عاطفی خود صحبت کنید و به او بگویید که چگونه میتواند از شما حمایت کند. به خاطر داشته باشید که حمایت عاطفی یکی از ارکان اصلی یک رابطه سالم و پایدار است. سعی کنید هر روز زمانی را برای ابراز حمایت عاطفی خود به شریک زندگی خود اختصاص دهید.
12. عدم تعهد:
اگر یکی از طرفین در رابطه تعهد کافی ندارد، این میتواند باعث ایجاد احساس ناامنی و تنهایی در طرف مقابل شود. تعهد به معنای این است که شما به رابطه خود پایبند هستید و آماده هستید برای حفظ آن تلاش کنید. با شریک زندگی خود در مورد انتظارات خود از تعهد در رابطه صحبت کنید. به خاطر داشته باشید که تعهد یکی از ارکان اصلی یک رابطه سالم و پایدار است. سعی کنید هر روز با رفتار و گفتار خود، تعهد خود را به شریک زندگی خود نشان دهید.
13. سوء استفاده عاطفی:
سوء استفاده عاطفی، یک الگوی رفتاری است که در آن یک فرد از طریق تحقیر، انتقاد، تهدید و کنترل، قدرت و کنترل خود را بر دیگری اعمال میکند. اگر در رابطهتان مورد سوء استفاده عاطفی قرار میگیرید، این میتواند باعث ایجاد احساس تنهایی، بیارزشی و افسردگی شود. سوء استفاده عاطفی هیچ وقت قابل قبول نیست و نباید آن را تحمل کنید. اگر فکر میکنید مورد سوء استفاده عاطفی قرار میگیرید، با یک فرد مورد اعتماد صحبت کنید و از او کمک بخواهید. اگر در خطر هستید، با یک سازمان حمایت از قربانیان خشونت خانگی تماس بگیرید.
14. گذشته حل نشده:
تروماها یا آسیبهای روحی گذشته میتوانند به شدت بر روابط فعلی شما تأثیر بگذارند. اگر تجربیات ناخوشایندی از گذشته دارید که هنوز با آنها کنار نیامدهاید، این تجربیات میتوانند باعث ایجاد احساس تنهایی، ترس و اضطراب در رابطه شوند. به دنبال کمک حرفهای باشید تا با تجربیات گذشته خود کنار بیایید. با شریک زندگی خود در مورد گذشته خود صحبت کنید، اما فقط زمانی که احساس آمادگی میکنید. به خودتان زمان بدهید تا بهبود پیدا کنید و صبور باشید. 
به خاطر داشته باشید که شما شایسته عشق و شادی هستید، صرف نظر از آنچه در گذشته اتفاق افتاده است. 
15. اهداف و ارزشهای ناسازگار:
اگر شما و شریک زندگیتان اهداف و ارزشهای ناسازگاری دارید، این میتواند باعث ایجاد تعارض و احساس تنهایی در رابطه شود. اهداف و ارزشها، باورها و اعتقادات اساسی شما هستند که مسیر زندگی شما را هدایت میکنند. با شریک زندگی خود در مورد اهداف و ارزشهای خود صحبت کنید و ببینید آیا در این زمینهها همسو هستید یا خیر. اگر اهداف و ارزشهای شما ناسازگار هستند، سعی کنید راههایی برای سازش و مصالحه پیدا کنید. به خاطر داشته باشید که اهداف و ارزشها میتوانند با گذشت زمان تغییر کنند و باید به طور منظم در مورد آنها با شریک زندگی خود صحبت کنید.
من هم در رابطه قبلی ام حس تنهایی می کردم. بعد کلی فکر کردم فهمیدم ی بخشش به خودم برمی گشت. همیشه منتظر بودم طرف مقابل ی کار خاص بکنه تا من حالمو خوب کنه ولی یاد نگرفته بودم چطور خودمو شارژ کنم. فکر می کردم عشق واقعی یعنی طرف مقابل همه چیز رو درست کنه. حالا می دونم رابطه سالم مثل دو تا درخت کنار همه، هر کدوم ریشه هاشون رو محکم می کنن تا بتونن به هم سایه بندازن. کاش زودتر می فهمیدم که صمیمیت یعنی بتونی کنار یکی باشی و بازم خودت رو گم نکنی.